Aktovi
Gatarić sam sebe ne svrstava u grupu umetnika koji smatraju da su nudistički aktovi nešto što bi trebalo biti skriveno van umetnosti i umetnikove radionice. Isprva, ovo može zazvučati iritantno. Istovremeno, takvi umetnici često pokušavaju da zabrane drugima da vide ili uče o ljudskim oblicima kroz umetničke izražaje. S tim u vezi, oni krše pravo na stvaranje i konzumiranje umetnosti onako kako ljudi žele – vođeni slobodom. To nije slučaj sa Gatarićem.
Sa jedne strane, Gatarić glorifikuje i slavi žensko ljudsko telo. Sa druge, on ga prikazuje kao čist izvor zla. Kao lek i bolest. Njegova umetnost istovremeno otelovljuje božanstvo začeća i požudne grehove ženske persone. Atmosfera na slikama koja provocira nije nešto što bi trebalo da vidimo kao neobično ili čudno. Gatarić ponekad koristi teške boje i mračne tonove kako bi dramatizovao i naglasio depresivnu atmosferu oko žene zarobljene u sopstvenim gresima. Slikar prikazuje ženu koja leži na kamenu i ostaje tu okrivljena, beživotna i žalosna. Često ne prikazujući lice, Gatarić uvodi misteriozne trenutke ženske figure. On teži da odvrati posmatrača od otkrivanja potpunog identiteta ženskog lika. Na kraju, slikar nas ostavlja sa pričom koja zapravo nije ispričana do kraja.
Opet, njegove slike odražavaju intimna, izuzetno lična iskustva. Još više, likovi su stvarni, kao i priča i emocija iza njih. Ovakvi aktovi mogu posedovati dozu seksualne aluzije, s tim što slike niti u jednom trenutku nisu u potpunosti, niti sa namerom lascivne. Štaviše, više je verovatno da ćemo na takve momente nailaziti u okviru njegovih dela sa apstraktnim motivima, skrivenim duboko ispod slojeva značenja. Suprotno njima, njegovi aktovi su jedan način izlaganja ženskog tela sa blagim erotičnim narativom, i ne toliko požudnim tendencijama.
[foogallery id=”1262″]
